Ik ben Karolien (Kaat) Jansen-Roeland (1976)

Als meisje wou ik graag politieagente worden, niet om je met de wet om de oren te staan, maar om je bij te staan in geval van nood. Je een schouder te bieden, een persoon te zijn om je zorgen mee te delen. De politie is het jammer genoeg niet geworden, de (voor) liefde voor mensen en liefde voor beroepen met een uniform is altijd blijven bestaan. Ik heb diep respect voor een ieder maar vooral voor mensen die hun persoonlijke veiligheid inzetten om het welzijn van een ander te verbeteren. In mijn ogen zijn zijn de ruggengraat van onze maatschappij. Wanneer ons innerlijk kompas zegt een stap naar achter te doen, staan zij veelal vooraan. 

In 2000 ben ik afgestudeerd als Sociaal Juridisch Dienstverlener, tot aan de dag van vandaag werk ik parttime bij afdeling sociale zaken- werk en inkomen, van een gemeente. Ik richt mij binnen de gemeente op arbeidsvraagstukken vanuit de participatie wet, ik kijk daarbij niet alleen naar arbeid maar naar het geheel.

Ik zeg altijd, chaos in je hoofd is chaos in je huis. En chaos in je huis is chaos in je hoofd. Wat heb jij nu nodig om weer te kunnen bewegen, arbeid is vaak slechts een onderdeel van het grotere geheel. Wij mensen zijn gebaat bij oprechte aandacht, gezien en gehoord worden.

Ik ben getrouwd met Mart (ijn), (mijn man is veteraan) en ben moeder van twee prachtige kinderen. Door onverwerkte problematiek en ten gevolge van vele uitzendingen is Martijn noodgedwongen gestopt met zijn werk (PTSS in combinatie met cluster hoofdpijn). Door het uitvoeren van zijn missies hebben wij vele gelukkige jaren maar ook perioden van hectiek, angst en grote onzekerheid gekend. Je kunt gerust stellen dat wij binnen het gezin allemaal ervaringsdeskundige zijn. PTSS en ander chronische aandoeningen heb je niet alleen, dat draagt jou omgeving en gezin ook.

Mede door de spanning binnen het gezin, mijn bewogen baan, opgebouwde stress en mijn eigen burn-out, ben ik in 2017 mij opnieuw gaan verdiepen in wie ik nu werkelijk ben – en wat mijn drijfveren in het leven zijn.

Iedere keer kwam ik erop uit – Ik wil mensen helpen, ze oprechte aandacht, warmte & inzicht geven, ze ontwikkelen en verlichten van pijn & verdriet. Ze horen en zien om wie ze werkelijk zijn en beluisteren wat ze nodige hebben om volwaardig in het leven te staan.

In 2018-2019 ben ik opgeleid tot trauma coach. De keuze voor deze studie heb ik bewust gemaakt doordat ik van mening ben dat trauma veelal de onderlegger is van lichamelijke en geestelijke (pijn) problematiek (waaronder ook psychosomatische klachten). Trauma is eigenlijk een vreemd en beladen woord – het is niets anders dan schrik in je lijf. De situatie was te complex of overweldigend om het goed te kunnen verwerken in korte tijd. Het mooie van trauma verwerking, is dat je dat alsnog kunt doen. Er zijn verschillende technieken om de blokkade in het onderbewustzijn te verlichten, waardoor ze ze in het bewustzijn niet meer (te) zwaar wegen.

Om naast de verwerking ook recht te doen aan het ontregelde zenuwstelsel heb ik mij geschoold in verschillende massage technieken. Massage geeft ontspanning, harmonie en innerlijke rust. Wij mensen zijn zoogdieren – wij kunnen simpelweg niet zonder huidcontact, warmte en basisveiligheid. Massage kan onderdeel zijn van een trauma verwerking maar kan ook een opzichzelfstaande behandeling zijn.

In januari 2020 ben ik begonnen met Lemnis-Kaat, coaching, trauma verwerking en ont-spanning. Een zeer bewogen jaar om te starten als zelfstandige. Nu zie ik mijzelf ook niet als zelfstandige – ik wil mensen ondersteunen! Dat is vooral in deze tijd wereldwijd welkom. 

Het is een misvatting om te denken dat een trauma altijd groots en intens moet zijn. Een onverbale afwijzing, gebrek aan basisveiligheid of miscommunicatie kan al leiden tot een blokkade (knoop in je maag, brok in je keel, slapeloosheid, onrustig gevoel).

Vanuit Lemnis-Kaat wil ik helpen trauma te (her)kennen, te verwerken en los te laten. En je daarnaast te ontdoen van opgebouwde spanning in het lijf. Waarom zou je onnodige ballast meezeulen terwijl je er ook lering uit kunt trekken, je er afscheid van kunt nemen en je opgeruimd verder kan gaan.

Het trauma zit in het zenuwsysteem en niet in de gebeurtenis, aldus Dr. Peter A. Levine

Ik ontmoet je graag voor een vrijblijvend gesprek zodat we samen kunnen afstemmen  of Lemnis- Kaat iets voor je kan betekenen.

Met een liefdevolle groet en waardering,

Karolien – Kaat